دانلود مقاله تشویق و تنبیه و نقش تربیتی آن در نهج البلاغه
چکیده
انسان موجودی است که روح خدا در او دمیده شده و استعدادهای رسیدن به کمال در درون او گذاشته شده است. این استعدادها در اثر تعلیم و تربیت صحیح شکوفا میشود. در این میان یکی از اصول مهم تعلیم و تربیت اصل تشویق و تنبیه است. بر اساس همین اصل، پیامبران و برگزیدگان الهی نیز بشارت و انذار را برای هدایت انسانها به کار میبردند. در قرآن مجید، تشویق و تنبیه در کنار هم ذکر شده است؛ لذا تشویق و تنبیه باید توام باشند. نهجالبلاغه این گنجینه غنی معارف اسلام نیز، به کارگیری شیوه تشویق و تنبیه را به عنوان سیره
امام علی (علیهالسلام)، در تربیت و هدایت مردم نشان میدهد.
تشویق در لغت به معانی مختلفی آمده است: به شوق آوردن، کسی را ستودن و او را دلگرم ساختن به چیزی و… تنبیه در لغت عبارتست از: آگاه ساختن کسی بر امری، هشیار ساختن، واقف گردانیدن به چیزی، مجازات کردن و… درباره اهمیت تشویق میتوان گفت انسان به طور فطری علاقه به احترام، برتری و سرافرازی دارد. روان آدمی تشنه ستایش و تحسین است و لذا تشویق و سپاس دیگران، عامل محرک او محسوب میشود. در سایه تشویق میتوان فرد را به کارهای مطلوب وا داشت و عملکرد او را به راه صحیح هدایت کرد. و اما اهمیت تنبیه در این است که چون انسان همواره در معرض لغزشها، انحرافات و گناهانی است که …
مقدمه
در مکتب تربیتی امام علی (علیهالسّلام(، نمونههای مختلف تشویق و تنبیه به چشم میخورد که نمایانگر ضرورت تشویق و تنبیه در نگاه آن حضرت است. انسان موجودی است که روح خدا در او دمیده شده و
دیدگاه ها